"A imaxe é o vehículo da emoción, é a súa enerxía, e con ela facilítase o acceso á consciencia, é dicir, que toda emoción é factible de transformarse nunha imaxe. Toda imaxe conforma un acto creativo e é por iso que o inconsciente fundamenta a creatividade"
C.G.Jung

“Desde el punto de vista espiritual, el viaje no es nunca la mera traslación en el espacio, sino la tensión de búsqueda y de cambio que determina el movimiento y la experiencia que se deriva del mismo”.
“En consecuencia
estudiar, investigar, buscar, vivir intensamente lo nuevo y profundo, son modalidades de viajar o, si se quiere, equivalentes espirituales y simbólicos del viaje”.
J.E. Cirlot

sábado, 14 de agosto de 2010

UNHA NOITE COA SEREA DO GROVE NO MAR PROFUNDO






VENRES 13 de agosto , 22 h., Plaza do Balado de Ribeira. Noite máxica leliadourada.

A miña querida amiga Marusela, a serea do Grove, volveunos deleitar coa súa seductora voz e o seu encanto mariño. Esta serea atrévese con todo: tangos, boleros, Bossa Nova... hai que amarrarse ben o mastil do barco , como Ulises, ou taparse os oídos con cera, como a súa tripulación, para non caer rendido/a ós pes desta fermosa criatura das augas.

Ela e os seus músicos, Juan e os ex-compoñentes de Auga de beber,fixeron as delicias de tódolos presentes.

Foi un encontro entrañable , con moitas amigas leliadouradas apoiando á nosa artista.

Grazas Maru e compañía. Un enorme pracer escoitarvos.

Comparto cos meus amigos do "caderno de anotar a vida" algunhas fotos do concerto e o seguinte vídeo de Maru , de hai dous anos,cantando "Cambalache".

9 comentarios:

  1. Fantástico Cambalache. Y también la intérprete.
    Besos.

    ResponderEliminar
  2. Me encanta poder compartir mis "momentos mágicos" que ,en este caso , se mezclan con los afectos.

    Ya se va completando el cuento: soy el puente entre mi amiga la sirénula y mi otra amiga la brújula.
    + bicos.

    ResponderEliminar
  3. Pensándolo bien, creo que mis momentos mágicos y mis afectos siempre van unidos.

    ResponderEliminar
  4. jooooooooooooooooooos, que inveja me dades, eu também queria escutar essa sereia que tam bem en-canta, e compartir momentos leladourianos!!
    beijos

    ResponderEliminar
  5. Ola queridísima!
    ¿como estas? ¿onde andas?.¡que ganas de verte...!¿xa estás de volta de periplos veraniegos?

    O venres faltabas ti, Lailalilas, a nosa Raqueliña, a que engorda a nosa sensibilidade cos seus escritos.

    Setembro xa está aí, a volta da esquina. Se non nos vemos antes, hai que poñer data para o reencontro.

    Biquiños,bicasos

    ResponderEliminar
  6. Es una letra maravillosa !!!Actual como ninguna.

    Un placer total !!!!!!!!!!

    Tanto como recorrer este blog.

    Te saludo desde MDQ,Liliana

    ResponderEliminar
  7. Querida Raquel:


    Teño necesidade de lerte e relerte. Teño necesidade de transcribirte. Teño necesidade de verte.

    "Jardins

    O fastio às vezes de viver intensamente. Cansa tomá-lo tudo tão à sério. Saber que no mundo há muita podredume e, talvez, essa podredume seja mais real do que qualquer flor bem cheirosa do jardim. Mais real e mais cinematográfica a grande debacle do mundo, mais contável que os pequenos sucessos de cada dia. A alegria sempre é minúscula se compararmos. Não cotiza no mercado, o seu valor não é quantificável, não existem milhonários de alegria.

    No entanto, até a podredume mais imunda é abono no jardim."

    http://geografiaoral.blogs.sapo.pt/

    ResponderEliminar
  8. e eu.... tantas saudades!!
    há um tempo escrevim-che um mail longuíssimo, chegou??
    tenho muito que contar e muita vontade de escutar-te, já sabes que se nom é antes, em setembro seguro.
    beeeeeeeeeijos

    ResponderEliminar

Moitas grazas.