"A imaxe é o vehículo da emoción, é a súa enerxía, e con ela facilítase o acceso á consciencia, é dicir, que toda emoción é factible de transformarse nunha imaxe. Toda imaxe conforma un acto creativo e é por iso que o inconsciente fundamenta a creatividade"
C.G.Jung

“Desde el punto de vista espiritual, el viaje no es nunca la mera traslación en el espacio, sino la tensión de búsqueda y de cambio que determina el movimiento y la experiencia que se deriva del mismo”.
“En consecuencia
estudiar, investigar, buscar, vivir intensamente lo nuevo y profundo, son modalidades de viajar o, si se quiere, equivalentes espirituales y simbólicos del viaje”.
J.E. Cirlot

Mostrando entradas con la etiqueta Fotografías de Manuel. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Fotografías de Manuel. Mostrar todas las entradas

domingo, 9 de febrero de 2014

Roupa tendida

In Your Mind by The Pentangle on Grooveshark






Mis versos no son de amor
al estilo corriente.
Tú tienes que leerme,
no con los ojos
evidentes de tu rostro,
sino con la más honda mirada del corazón.
Léeme ahí así,
como quien decifra en el cielo
la lenta caída de la lluvia aún no llovida.
Léeme
como quien bebe
en unos labios
lo amargo y lo dulce
de una larga historia de amor.
Mira más allá de la evidencia de mi cuerpo.
No estoy en parte alguna:
borrado por el viento,
contémplame en el ondear
de sábanas tendidas al atardecer,
en el reflejo de oscuros charcos,
brillando con las luces del crepúsculo
o en la majestuosa caligrafía de las aves
sobrevolando los febriles tejados de la ciudad.
Oh ,lee,lee
hasta que el águila de tu pecho
nos remonte
hasta la más alta, soñada y feliz constelación:
el cielo desconocido de los amantes.

Perseo











sábado, 9 de noviembre de 2013

ENIGMÁTICO CIRLOT IV


Song Of The Fisher Women by Gurdjieff - Thomas De Hartman on Grooveshark 

"/…/ mi poesía es un esfuerzo por encontrar el umbral de la ultrarrealidad. Busco un verso que, en su línea (la fuerza simple y melódica) sea la síntesis de una “polifonía de polifonías” , una compleja estructura de procesos análogos, densa y a la vez transparente. Y luego intento que esa poesía sustituya en mí lo que el mundo no es y no me da." J. E. Cirlot

VISIO SMARAGDINA

Maresmer
maresmel vad
valma resdar
mares delmer

Deser verdal
vernal damer
adler es mar
verden lervad

Maresmer ver
desmeral dar
dar
ver
verd
verd smerald






























viernes, 1 de noviembre de 2013

LUA ESTREMECIDA

The Struggle Of Magicians n.3 by Gurdjieff - Thomas De Hartman on Grooveshark  


LUA ESTREMECIDA

Para Mónica e Manolo,
este segundo relâmpago.

Desenha a vida esta espiral
ferozmente desperta numa
fome de sonhos enquanto
explodem as cores nas
árvores prendidas na noite,
entregando-nos um saber
magnético de estrela interior
à consciência, abertas ao
impossível que nasce, aqui,
como filhos de uma serpente
batendo no nosso coração,
ocupado por um rumor de
lua palpitada, na brancura
da sucessão incontrolável
de toda a beleza rasgada no
cerne do silêncio inicial.


Ramiro Torres
Outubro de 2013











martes, 10 de septiembre de 2013

SERPE DE VERÁN




Con todo o meu agradecemento e cariño a Raquel Miragaia, polas súas palabras e as nosas conversas.

"De como a sombra torna luminosa na transformação. Sol e sombra assustadoramente harmónicos. De como a sombra dá tanta luz ao sol quanto vice-versa. A vida abraçando a morte, vencendo. A mudança da pele numa serpe que é mais inteira quanto mais se transforma. Uma serpe de verao arraigada à terra que aponta o céu. Há muitas formas diversas de ser forte. Mesmo na fraqueza. Crescemos, em todas e cada uma das nossas luzes e sombras. E as tuas mãos constroem uma alma transformada. Transformadora."

Raquel Miragaia
http://geografiaoral.blogs.sapo.pt/47641.html



Con todo o noso agradecemento e cariño, tamén,  para Ramiro Torres, polo seu fermoso poema e pola súa calidez e  afecto.


Melusina, por Ramiro Torres


http://gruposurrealistagalego.blogaliza.org/2013/09/20/melusina-por-ramiro-torres/



O conhecimento é ternura,
oceano eterno a crescer no
abraço infatigável da
penumbra e a consciência.
Somos grito único,
identidade a mutar
em colisão de corpos
na terra assombrada,
enquanto os olhos
fecundam mundos e
nos adentram numa
perpétua iluminação,
abeirados ao início do
que sobrevém como
fulgor escavado nas
artérias do sensível,
bosque emaranhado
de signos circulares,
extraídos de um lugar
sem matéria olvidada:
puro exercício de uma
razão desconhecida nos
limites onde nos funda a
obscura vibração do real.
Ramiro Torres, Setembro de 2013