"A imaxe é o vehículo da emoción, é a súa enerxía, e con ela facilítase o acceso á consciencia, é dicir, que toda emoción é factible de transformarse nunha imaxe. Toda imaxe conforma un acto creativo e é por iso que o inconsciente fundamenta a creatividade"
C.G.Jung

“Desde el punto de vista espiritual, el viaje no es nunca la mera traslación en el espacio, sino la tensión de búsqueda y de cambio que determina el movimiento y la experiencia que se deriva del mismo”.
“En consecuencia
estudiar, investigar, buscar, vivir intensamente lo nuevo y profundo, son modalidades de viajar o, si se quiere, equivalentes espirituales y simbólicos del viaje”.
J.E. Cirlot

Mostrando entradas con la etiqueta Toda la vida es cine y los sueños cine son. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Toda la vida es cine y los sueños cine son. Mostrar todas las entradas

domingo, 26 de junio de 2011

"CONTOS CHINOS"


Ter un blog é unha sorte por moitas cousas: antes que nada é un desafogo, un berro como o daquela escena de Cabaret na que Liza Minnelli berra deseperadamente baixo as vías cando pasa o tren. Pero tamén é unha posibilidade de compartir as reflexións, as vivencias, os contos chinos e as cousas fermosas. En definitiva, os tesouros dos mouros.

Esta é o sentido da entrada de hoxe. Onte vin esta peli "Un cuento chino" e pareceume tan fermosa que me gustaría que todos e todas puidérades gozar dela. Saín do cine flotando nunha nube de humor e de tenrura. Reconciliaste unha vez máis coa humanidade e confírmaste de novo naquelo de que : "quen non serve aos demais non serve para nada".

Basicamente a historia encerra dúas ideas aparentemente contradictorias representadas nos dous personaxes centrais : Roberto e Jun . A vida como un cadea de sucesos absurdos e sen sentido produto do caos que é todo, e o seu contrario, encarnado na personaxe do mozo Jun, que pese a sufrir unha traxedia absurda na súa vida, cre que si hai un sentido para todo o que nos sucede.


¿A quen non lle caeu algunha vez un chino ou unha vaca asasina do ceo? Historias como estas enchen os xornais.

Realmente o guionista desta película nosa, chamada "Existencia", é ben orixinal. Hai momentos en que adiviñamos a estrutura do guión, en que parecen encaixar tódalas pezas. Pero hai outros nos que coincidimos con Roberto en "que la vida es un gran sinsentido, un absurdo".







(...)"El mensaje de la película habla sobre la necesidad de comunicación, de apertura, de solidaridad con los que nos rodean, de cómo el corazón humano puede traspasar las barreras culturales e idiomáticas y provocar una conexión entre personas capaz de cambiar el curso de sus respectivas trayectorias. Además, la película se presenta como una fábula que parece demostrar que, al contrario de lo que Roberto piensa y tal y como la mentalidad de Jun concibe, la vida no está dominada por el absurdo, “todo tiene un sentido”. A Jun y a Roberto les unió una vaca, una vaca que, por muy arduo o extraño que resulte afrontarlo, contiene la respuesta sobre el presente de sus vidas."[Larissa I. López. Colaboradora de Cinemanet]