Seguimos coa fauna máxica de Don Álvaro.
Tócalle o turno ao tordavisco :
O TORDAVISCO
"A pedra de afiar as agullas" coa que os xastres burlentos chiflan nos aprendices que saen algo parvos, non é tal pedra senón o ovo dun paxaro que chaman o tordavisco. O tordavisco é coma un galo e non hai quen o mire, que de día é verde de noite é mouro e cando neva branco é. É o máis listo de tódolos paxaros: tanto é así que cando o cuco se ergue, polas mañanciñas de cedo, vai o tordavisco e métese na súa cama, e aproveita que a deixou quente o cuco.
O ovo do tordavisco é verde e fala. Asusta aos nenos que andan velando niñadas nas silveiras, dicindo a grandes berros :
-¿QUEN ANDA AÍ?
Álvaro Cunqueiro; Escola de menciñeiros.
Instrumental -
que cunqueirana estás, encanta-me, encantam-me estes desenhos que che estám inspirando cunqueiro,
ResponderEliminarhavia que fazer uma ediçom ilustrada!!!
saudades de você morena de altas torres...
só consigo dormir ultimamente, quando acorde chamo-te para matar saudades,
bicus
Ola, bonita. Estou cunqueirana ,sí. Máis que nunca. Desta vez, Cunqueiro entroume polos ollos e non poido deixar de debuxalo. Espero que disculpe a miña osadía alí onde esté. Cando remate cos menciñeiros, continuo con Merlín. Iso se ti e máis eu non chegamos en breve a un acordo e colaboramos en algo. Así que retoma a túa novela que eu xa teño os lápices afiados.
ResponderEliminarBicos e ansias de verte tamén.
fermosos debuxos e moi alegres.
ResponderEliminarbiquiños,
Moitas grazas, Aldabra.
ResponderEliminarSó intento darlle un pouco de cor a novembro, que en estas terras é ben oscuro e , de paso lembrar o paraíso da infancia, onde residen tordaviscos, gatipedros e demáis fauna cunqueirana.
Bicos tamén para ti.
ai ai moniquinha, já gostaria eu de escrever essa novela ainda que só fosse porque tu a debuxasses,
ResponderEliminarmas vai ter que esperar :-P,
apertas apertadas
Querer é poder e ...
ResponderEliminarcrer e crear e...
comer e rascar
(escribir ou pintar)
todo é empezar.
Ánimo artista.
Lin o teu último post, Puzzle (http://geografiaoral.blogs.sapo.pt/), e como sempre, unha delicia.
Biquiños.