"A imaxe é o vehículo da emoción, é a súa enerxía, e con ela facilítase o acceso á consciencia, é dicir, que toda emoción é factible de transformarse nunha imaxe. Toda imaxe conforma un acto creativo e é por iso que o inconsciente fundamenta a creatividade"
C.G.Jung

“Desde el punto de vista espiritual, el viaje no es nunca la mera traslación en el espacio, sino la tensión de búsqueda y de cambio que determina el movimiento y la experiencia que se deriva del mismo”.
“En consecuencia
estudiar, investigar, buscar, vivir intensamente lo nuevo y profundo, son modalidades de viajar o, si se quiere, equivalentes espirituales y simbólicos del viaje”.
J.E. Cirlot

sábado, 10 de abril de 2010

CAPÍTULO II : MAN










MAN CHEGOU A CAMELLE ALÁ POLOS ANOS 60.A XENTE DO POBO DICÍA QUE O VERDADEIRO NOME DE MAN ERA MANFRED E QUE PROVIÑA DE ALEMAÑA.COMENTÁBASE QUE ERA MOI CULTO E DE FAMILIA ACOMODADA E QUE, CANDO CHEGOU, ERA UN HOME APARENTEMENTE CONVENCIONAL,QUE VESTÍA DE TRAXE E ÍA Á MISA OS DOMINGOS.

A XENTE DI TAMÉN QUE A CAUSA DA SÚA "LOUCURA" FOI O DESAMOR. TIÑA UNHA MOI BOA RELACIÓN COA MESTRA DO POBO QUE MÁIS TARDE CASOU CUN CAPITÁN DE BARCO. O DESENGANO E A DOR FOI TAN GRANDE QUE MAN DESAPARECEU UN TEMPO: SEGUNDO DIN AS XENTES, TOLEOU E FOISE A VIVIR Ó MONTE .CANDO REGRESOU Ó POBO, CUN ASPECTO TOTALMENTE DIFERENTE (CABELOS E BARBAS LONGAS E TAPARRABOS)INSTALOU O SEU REINO NAS ROCHAS DO PORTO DE CAMELLE.

EU, MARIÑA, A SEREA DE SÁLVORA, COÑEZO A OUTRA HISTORIA, A HISTORIA XAMAIS CONTADA .

OS SERES DA AUGA PODEMOS AFONDAR NA REALIDADE, DESCORRER O VEO DO APARENTE E IR MÁIS ALÁ.

5 comentarios:

  1. (¿Habrá terminado la función? Tanto silencio… O están muy atentos, o ya se durmieron…) (MMMMMMMM) (Voy a ver)

    ResponderEliminar
  2. Mónika... MónikAAAAAAAAY! Qué susto me has pegado! Perdón por meterme hasta la cocina pero temo decirte que la imágen se ha trabado. Por mí no hay problema. Me ha dado tiempo de observar a Man, cincelando con la mirada su reino en las rocas de un desamor.

    ResponderEliminar
  3. Aiaiaia
    Manfred ...
    Rostro angular deseñado en engurras. Enmarcado en barbas e cabelos.
    Home de ollos claros, limpos e perdidos ...
    ...
    Estoy bien despierta!
    Espero continuar la historia...

    Ten "pipocas" aínda?

    E miña pedra máxica?

    ResponderEliminar
  4. Qué palabra máis bonita "PIPOCAS".
    Pois sí, Li hai pipocas.As queres con mel?.
    Xa lle dixen a Alenka que ó final desta historia haberá pedras máxicas e auga sanadora para todas. Pero ó final...¿cando será eso?. Pois cando a serea Mariña teña a ben contarnos este conto.Pode durar minutos, horas, días, séculos...
    Xa sabes, as sereas non viven o tempo como os mortais.
    Voulle pedir que se de un pouquiño de presa, pero procurando que non se enfade , porque é moi susceptible, e igual nos deixa a historia pola metade.

    ResponderEliminar
  5. Oie Mónica...

    Prefiro "PIPOCA" (como falamos aquí en Brasil).
    Palomitas me fan imaxinar pombas(palomas) pequenas...
    :[
    (non conseguira comer pombas, nin grandes nin pequenas!)

    Entón espero por Mariña ...
    bico
    li

    ResponderEliminar

Moitas grazas.