C.G.Jung
“Desde el punto de vista espiritual, el viaje no es nunca la mera traslación en el espacio, sino la tensión de búsqueda y de cambio que determina el movimiento y la experiencia que se deriva del mismo”.
“En consecuencia estudiar, investigar, buscar, vivir intensamente lo nuevo y profundo, son modalidades de viajar o, si se quiere, equivalentes espirituales y simbólicos del viaje”.
J.E. Cirlot
martes, 10 de diciembre de 2024
martes, 28 de mayo de 2024
lunes, 27 de mayo de 2024
lunes, 29 de abril de 2024
lunes, 5 de febrero de 2024
lunes, 7 de agosto de 2023
jueves, 1 de junio de 2023
lunes, 22 de mayo de 2023
DEREITOS DE AUTOR /A
Para miña sorpresa, estou atopando os meus debuxos aquí e acolá, sen consentemento e sen referenciar, sequera.
Total, tanto ten.
As horas que unha pasa traballando , a quen lle importan?
Son macacadas que se fan coa gorra.
Ai, que pouco respecto e educación hai polo mundo!
Agardo que este aviso a navegantes sexa máis que suficiente.
jueves, 30 de marzo de 2023
Recuar
Esa manía de aferrarmos tanto ás cousas, ás persoas ou ás situacións implica un enorme desgaste.
Hai que aprender como e cando entregarse e como e cando retirarse, onde permanecer e de onde sair voando, ou no seu defecto, recuar como os cangrexos.
Ser paxaros ou 🦀
martes, 28 de marzo de 2023
MÍSTICA EXTRATERRESTRE. (Fenómeno OVNI, mito moderno).
"He leído la mayor parte de la literatura relevante y he llegado a la conclusión de que el mito ovni representa el simbolismo proyectado, es decir, concretado, del proceso de individuación. (...) Hoy, como consecuencia de la desorientación general imperante, la división política en el mundo y la consiguiente separación individual de la consciencia y lo inconsciente, el Sí-mismo está generalmente constelado en forma arquetípica (es decir, en lo inconsciente), algo que había venido encontrando repetidamente en mis pacientes. Ahora, como sé por experiencia que un arquetipo constelado, es decir, activado, puede no ser la causa pero sí ciertamente una condición del fenómeno de sincronicidad, he llegado a la conclusión de que hoy en día pueden esperarse acontecimientos que correspondan al arquetipo como una especie de imagen reflejada."
JUNG DIXIT
Un mito moderno. De cosas que se ven en el cielo, publicado en 1958
jueves, 23 de marzo de 2023
23do3de2023
Bonito día para que unha nave nodriza chegue ao noso planeta con dubidosas intencións e rache con todas as nosas rutinas pero, sobre todo, coas nosas estupideces.
Igual non nos viría nada mal unha invasión extraterrestre, dadas as circunstancias.
Pero non nos caerá esa breva.
Os alieníxenas non nos queren.
E non me extraña.
Iso que temos a mesma orixe , polo que parece.
Somos pó de estrelas.
Igualiño que eles.
Pero claro, sen evolucionar.
jueves, 16 de marzo de 2023
Coser e "chorar":
A XOSEFA TOLRA.
![]() |
Tapices de Josefa Tolra |
Nada de coser e cantar.
Coser e chorar.
A miña relación co fío e a agulla nunca foi boa.
Foi tráxica , sen eufemismos.
Coa lei Villar Palasín tiñamos a asignatura de "Labores" en primaria .
Eu odiaba as labores.
Moito teño pinchado os dedos coa agulla e moito teño chorado con aqueles manteis inacabables que nunca aprendín a facer.
Sempre remataba coa labor de punto de cruz manchada de sangue, suor ou bágoas. A verdadeira cruz para mín era todo aquel ritual da costura. Poñíame enferma.
Odiaba tanto a costura como os cadernos rubio de matemáticas, que de tanto borrar naquel papel tan finiño e macilento sempre conseguía facerlle un burato.
Trátase do mesmo cole "entrañable" onde a profe Maruja ( da que xa falei entradas atrás http://lalunaquesemeceternamente.blogspot.com/2023/02/veces-preguntome-de-onde-me-ven-min.html?m=1) torturaba aos máis pequenos mentres qué a profe Manolita maltrataba e amedrentaba aoa maiores.
Eran os últimos días do franquismo.
Manifestacións de estudantes diante do cole, grises, carreiras, pelotas de goma, sereas ouveando na rúa ....e a profe Manolita ameazando cun futuro moi, moi, negro , pouco menos que con outra guerra civil unha vez que Franco morrera.
Eu só quería que rematara aquela tortura da costura. Que me importaba a mín ese vello agonizante ou a guerra civil?
Moitisimas décadas despois, collo de novo o fío e a agulla , pero desde outro lugar. A ver se consigo contar unha historia .
A propia costura formará parte do relato . Pero non a costura como "Diosmanda", senón a costura que eu sei facer... "a lo bestia" .
Xuntar pintura con fíos de cores e ver que sae da mestura.
Que en cada puntada vaia unha emoción, unha ferida, unha dor da infancia, un berro da idade adulta, un pensamento.
Que cada pincelada vaia cargada de revelacións, de posibilidades, de intuicións sorprendentes.
Arte bruto .
Arte de outsider, marxinal e compulsiva.
Iso é o que creo que busco.
Se cadra o de ARTE quedaralle grande.
Veremos.
Shakespeare e a costura
Días raros estes.
Como non podo ler mentres "malbordo" vexo pelis inspiradas nas obras de Shakespeare.
Xa van unhas cantas: Macbeth, O rei Lear, Hamlet, ou Medida por medida..
Puntada a puntada penso no talento do dramaturgo para tecer , con tanto acerto, o complexo tapiz das pasións humanas.