lunes, 6 de enero de 2014

LUZ


Body and Soul by Coleman Hawkins on Grooveshark








"¿Por qué escribo esto? No tengo ideas claras, ni siquiera tengo ideas. Hay jirones, impulsos, bloques, y todo busca una forma, entonces entra en juego el ritmo y yo escribo dentro de este ritmo, escribo por él, movido por él y no por eso que llaman el pensamiento y que hace la prosa literaria u otra. Hay primero una situación confusa, que sólo puede definirse en la palabra; de esa penumbra parto, y si lo que quiero decir (si lo que quiere decirse) tiene suficiente fuerza, inmediatamente se inicia el swing, un balanceo rítmico que me saca a la superficie, lo ilumina todo, conjuga esa materia confusa y el que la padece en una tercera instancia clara y como fatal: la frase, el párrafo, la página, el capítulo, el libro. Ese balanceo, ese swing en el que se va informando la materia confusa, es para mí la única certidumbre de su necesidad, porque apenas cesa comprendo que no tengo ya nada que decir. Y también es la única recompensa de mi trabajo: sentir que lo que he escrito es como un lomo de gato bajo la caricia, con chispas y un arquearse cadencioso. Así por la escritura bajo el volcán, me acerco a las Madres, me conecto con el Centro -sea lo que sea. Escribir es dibujar mi mandala y a la vez recorrerlo, inventar la purificación purificándose; tarea de pobre shamán blanco con calzoncillos de nylon." Julio Cortázar,  Capítulo 82 de Rayuela (1963)


























5 comentarios:

  1. Haz de luz viva
    Crisolados momentos
    Antes de morir.

    HaiJU

    ResponderEliminar
  2. De tódolos xeitos, non è mala morte
    morrer de beleza!!!

    ResponderEliminar
  3. Este haiju, pode ter máis dunha interpretación polos significados da primeira palabra, mais, pode ser unha homaxe ó captador de imaxes que a acompaña e ós mestres vidreiros que crearon esa maravilla.

    Morrer hai que morrer, o conto e vivir pra saber ben morrer. JU

    ResponderEliminar
  4. A poesía non se explica, meu rei, agás que che paguen por iso, como a servidora.
    Pensando ben , visto así é moi triste. Páganme por destripar poesía. Diseccionar poemas no quirófano hermenéutico para que os alumnos /as entendan os significados máis profundos...
    manda centella! que horror!
    Menos mal que nos queda a sintaxe...!

    ResponderEliminar

Moitas grazas.