LALUNAQUESEMECETERNAMENTE.

É tan arrepiante a entrada anterior, que necesito, con urxencia sair de aí.

Como sempre, pouco ou nada novo teño que dicir, hoxe menos que nunca.
Despois de Valls, o silencio.
Decátome que o itinerario foi algo máis que iso porque síntome valeira, completamente núa e sen palabras.
Xa chegarán de novo.
Cando cheguen.