domingo, 11 de septiembre de 2011

OUTONO

Outono, non podo verte
mais a agudeza deste vento
faime sentir a túa súbita presenza.

(versión libre dun poema zen)
































Fusión
de Juana de Ibarbourou

Mi alma en torno a tu alma se ha hecho
un nudo apretado y sombrío.

Cada vuelta del lazo sobre humano
se hace raíz, para afianzarse hondo,
y es un abrazo inacabable y largo
que ni la muerte romperá. ¿No sientes
cómo me nutro de tu misma sombra?

Mi raíz se ha trenzado a tus raíces
y cuando quieras desatar el nudo,
sentirás que te duele en carne viva
y que en mi herida brota sangre tuya.!

Y con tus manos curarás la llaga
¡y ceñirás más apretado el nudo!



("Fusión mística" boceto en arcilla, paos e aramio para escultura . Mónica)


Pablo Casals - Bach JS. Cello Suites pour violoncelle.






No hay comentarios:

Publicar un comentario

Moitas grazas.