jueves, 16 de junio de 2011

O TRÍO HIPOTENUSA

Por fin a Cronopia pequena da sinais de vida. Non da abasto: entre a fotografía, a música , os estudios...É moi difícil ser unha cronopia renacentista. Levo tempo pedíndolle debuxos sen éxito ningún. Hoxe cedeume estas fotografías.
Paixón de nai, xa sei, pero penso que son deliciosas.











Michael Nyman - The Piano [OST] - The scent of love






6 comentarios:

  1. Encantáronme as fotos do caracol pianista, debe levar a negra a 1Xminuto....lentiiiiiiisssssiiiiiimmmooooooooooooo. JU

    ResponderEliminar
  2. Mis felicitaciones a la Cronopia renacentista!
    Muy buen ojo de fotógrafa, de quién lo habrá heredado???

    Estos jóvenes son nuestra esperanza!

    ResponderEliminar
  3. Grazas de parte de Clau.

    O caracol pianista continúa pola casa curioseando por todas partes e tocando sen parar ¿queres que o invitemos tamén para San Xoan? É un gran músico, leeeeento, pero virtuoso.

    ResponderEliminar
  4. De tu parte, Graciela.
    A ver si con las vacaciones que están ya cerca, la cronopia pequeña asoma más su nariz por aquí. Yo la echo de menos.
    Besos.

    ResponderEliminar
  5. pensas ben [e non é paixón de nai], son deliciosas.

    biquiños,

    ResponderEliminar
  6. E irremediable cando a ternura está dentro todo o que faga ou diga esa persoa, irradiará ternura alá por donde vaya. ¡Iso eres tí Clau! TERNURA con mayúsculas. Un biquiño moi jrande, pero moi jrande. ¿Eh?.
    Oleodemujer.

    ResponderEliminar

Moitas grazas.